U bent hier
N-VA in de media: NRC.nl
Tegen de grens aan staat een kalverenstal. Achter de stal scheidt slechts een smalle sloot Nederland van België. De 2.100 kalveren behoren nog net tot de Nederlandse gemeente Baarle-Nassau, het weiland erachter is het Belgische Baarle-Hertog. Naast het weiland is een bordje in de grond geslagen, waarop ‘Bekendmaking’ staat. Op het Belgische weiland, tegen de Nederlandse stal aan, is een vergunning verleend voor een stal van 2.480 kalveren. De aanvrager: de dochter van de Nederlandse staleigenaar.
Zowel de gemeente Baarle-Nassau als de Belgische gemeente Baarle-Hertog zijn tegen de nieuwe stal. Die ligt tegen een natuurgebied aan, het uitzicht wordt aangetast en er is vrees voor een toename van Nederlanders die ook net over de grens een stal gaan bouwen. Maar toch werd er in België een vergunning verleend, omdat niet de gemeente maar de provincie daarover gaat. En die vond het goed. „Deze stal was er in Nederland nooit gekomen”, zegt wethouder Hans van Tilborg van Baarle-Nassau. „Maar net over de grens is het dus geen probleem, terwijl wij als gemeente wel met de gevolgen te maken hebben. Niemand wil deze stal, maar hij gaat er toch komen.”
De 45-jarige Tanja van der Walle is een boerendochter. Ze werkt voor het bedrijf van haar ouders, in een kantoor waar de koe nooit ver weg is. Er hangt een schilderij van een koe, er staat een standbeeld van een stier, en aan de muur hangt een koeienschedel. De ouders van Tanja van der Walle zijn in de zeventig en zijn eigenaar van de stal die tegen de grens van België en Nederland staat. De Belgische grond erachter is ook hun eigendom. Twee jaar geleden besloot Van der Walle een vergunning aan te vragen voor een stal op Belgische grond, net over de grens. Ze wil iets voor zichzelf opbouwen, zegt ze. Bovendien is ze weliswaar opgegroeid in Baarle-Nassau, maar woont ze al een tijdje in het Belgische Hoogstraten.
Provincie geeft toch vergunning
De gemeente Baarle-Hertog is meteen tegen de stal, maar de provincie Antwerpen geeft de vergunning toch af. Erik van der Vloet, schepen van Baarle-Hertog, de Belgische variant van een wethouder, vestigt zijn hoop op de Vlaamse minister voor Omgeving, Natuur en Landbouw, nadat tegen de komst van de stal bezwaar is aangetekend. „Er is een hoorzitting geweest waar wij onze bezwaren kenbaar hebben gemaakt. Toen volgde een advies van de zogenoemde gewestelijke omgevingsvergunningscommissie, die heeft de minister toen geadviseerd de vergunning niet toe te kennen.”
Van der Vloet is tegen de stal omdat deze tegen natuurgebied Land van Mark en Merkske aanligt. Daarnaast is hij bang dat de twee stallen, die dicht bij elkaar komen te liggen en van familieleden zijn, in de praktijk als één stal functioneren. „Dan heb je dus een stal van 4.500 kalveren, met al het vrachtverkeer dat daarbij hoort. Dit heeft enorme impact op de natuur en onze dorpjes.”
Die zorgen zijn ongegrond, vindt Tanja van der Walle: „Dit wordt echt mijn bedrijf. Natuurlijk zal ik weleens om advies vragen bij het bedrijf van mijn ouders, maar het is niet zo dat het één stal wordt. Maar niemand lijkt me te geloven.”
Stikstof
Van der Vloet is ook bang voor een precedentwerking, want vanwege de discussie over stikstof zit uitbreiden er voor Nederlandse boeren niet in. „Ik ben bang dat Nederlandse boeren massaal net de grens over zullen gaan.”
Dat is de reden dat de Nederlandse gemeente Baarle-Nassau zich ook druk maakt over de komst van de stal, die niet op hun grondgebied komt en waar ze ook nooit toestemming voor zouden hebben gegeven. Volgens wethouder Hans van Tilborg is er feitelijk niks dat hij kan doen, terwijl de gevolgen ook in Nederland gevoeld worden. „Milieu stopt niet bij de grens”, zegt hij. „Er ontstaat nu een totaal van 4.500 kalveren, vlak naast elkaar, en dat kan alleen maar omdat er toevallig een grens tussen loopt. Dat is heel moeilijk uit te leggen, aan wie dan ook. Het blijkt maar weer dat de Nederlandse en Belgische wetgeving totaal niet op elkaar zijn afgestemd.”
Er is nog een uitweg voor de gemeente Baarle-Hertog, namelijk een vernietigingsverzoek indienen bij de Raad voor Vergunningsbetwistingen, een soort Belgische Raad van State. Een natuurorganisatie heeft dat inmiddels gedaan. Maar als Tanja van der Walle vandaag besluit te beginnen met het bouwen van een stal, kan ze niet worden tegengehouden. Dat doet ze overigens nog niet, uit angst dat de vergunning alsnog wordt ingetrokken, de stal moet worden afgebroken en ze een hoop geld verliest.
Bomen planten
De boerin is verdrietig door de negatieve reacties op de bouw van haar stal. Van der Walle zegt aan alle wettelijke voorschriften te voldoen en ook rekening te willen houden met het milieu. Ze is in gesprek geweest met natuurorganisaties, heeft aangeboden bomen te willen planten. „Ik wil echt meedenken en ben geen boerin die alleen maar aan geld denkt. Maar, zo denk ik weleens, misschien heb ik de vergunning wel in de verkeerde tijd aangevraagd. Met al die aandacht voor milieu en stikstof, krijg je blijkbaar alles en iedereen over je heen.”
Bron: NRC.nl